5 Haziran'da evime gelebildim. O Mart'la Haziran arasında geçen zamanda delirmedik (mi?).
Her gün muhtelif boyutlardaki ekranlar karşısında geçen uzun saatler, kimseye sarılamadan geçen günler, aylar, büyütülen 9 kedi, izlenen kuşlar, çatlayan yumurtalar, sesi ilk defa duyulan sessizlik...
Varılan farkındalıklar...
Evden yapılan uzun dersler, SODler, qigonglar...
Haziran'dan sonra başkalaşan hayat. Ortaya düşüveren bisiklet, düşen hız, artan kadans, ag ile çalışma...
Yapılan kurslar.
Ama işte o deniz var ya o deniz, hayatın ilacı o deniz.
1 yorum:
merhaba hanımefendi. bloğunuz ve yazılarınız çok güzel. anlatımınız akıcı ve kolay okunuyor, sanki sohbet tadında. duygu ve düşünceleri ifade etmekte çok başarılısınız. umarım devam edersiniz yazmaya. sizi takip etmeyi çok isterim. rica etsem bloğunuza ABONE OL kısmını da ekler misiniz?
Yorum Gönder