Canim dedigim, cok sevdigim, iyimi kotumu soyledigim, dinledigim, anladigim, anlastigim yegane insan belki de. Ama onun Turkiye'de olmasina ilk defa sevinmiyorum, sebebinden oturu…
Bir diger canimin yarisinin, hayatinin yarisini gecirdigi, yarisinin artik eski yarisi olmasina sevineyim mi, uzuleyim mi bilemiyorum. Ben sevinsem bile, onun uzuldugunu bilmemden sanirim bu duygu yanilsamasi…
Kendi kaybimin yasını tutamamis olmamın kesfinden bugune, acı hic mi eksilmez…
Dumanlar cokmus daglarimin ustune…
1 yorum:
Başın sağolsun :(
Yorum Gönder