Hayat nasıl oralarda?

Bugünlerde keyfime, mutluluğuma diyecek yok gercekten. En sevdiğim arkadaşlarım buradalar, evet Selinler geldiler. Cumartesi sabah vardılar. İnanılmaz keyifli iki gün geçirdik, onarı ne kadar özlemiş olduğumu ve seviyor olduğumu tekrar farkettim. Ne kadar insani, ne kadar uyumlu, ne kadar keyifli olduklarını tekrar hatırladım, tekrar yaşadım. Haftaya Salı'ya kadar buradalar. Her ne kadar ben hafta arası çalışacak olsam ve sadece akşamları bir şeyler yapabilecek olsam da, aslında bunların hepsi o kadar isabet oluyor ki. Bu iki günü beraber geçirdik, çok keyifli geziler yapıp, üşenmeyip saatlerce arayıp Roma'nın en güzel pizzasını(Dar Poeta) ve makarnasını(Le Main Di Pasta) yapan yerleri zor da olsa bulup oralarda yemek yedik. İki gün boyunca içtiğimiz iki kadehin tadı, bir ömür gibiydi.
Bahçede yağmur altında yapılan kahvaltının tadı ise ömür boyu damakta kalacak. Açlık en güzel baharatmış, arkadaşlık da en güzel tatlı. Beraber yapılan her bir şeyin tadı bir ayrı güzel.
Sonuç olarak Selin ve Özgür geldiler, hayatıma renkleriyle girdiler, gökkuşağı gibi beni sardılar, pek mutlu ettiler.
Bu arada aslında akşam bu masaya oturmamın asıl sebebi Fransızca ödevimi yapmaktı. Bu Cuma günü Fransızca derslerine başladım. Evet :) Önümüzdeki Salı günü de İtalyanca derslerim başlayacak. Çok keyifli ve dolu dolu geçecek günler, aylar bekliyor beni :)
Hayatımda olan herkese varlığı için teşekkür ediyorum.
Ne kadar şanslı olduğumu görüp şükrediyorum.