21 Mart, baharin gelisi, Navruz ciceklerinin acisi, annem dogusu

Bugun ne de ozel guzellikler sakliyor bunyesinde. 21 Mart, ekinoks, gece ve gündüzün esitlenmesi, bahar bayrami, navruz ciceklerinin acisi, annemin dogusu gibi tum guzellikleri icinde barindirinca ben de sabah erkenden kalkip bugünü uzun ve guzel yasamak istedim ve Likya yolunun bir parcasini baska parcalarla birlestireyim dedim.
Dun Levent abiden dinledik, devin kafasinin yanından sola dogru gittigimizde cok guzel bir patika varmis ve dagin sirti boyunca devam ediyormus. Bugun onu yurumek uzere yola ciktim.
Yenikoy Gokceoren koyu yolu girisinin hemen yaninda Cukurbag 5km Likya tabelasi var. Devin kafasina kadar bu yolu takip edecegim, sonra sirta dogru ayrilacagim.
Yol oldukca guzel isaretlenmis, deve kadar 45dk civarinda ciktim. Oradan telefon fotograf molasindan sonra devam ettim, magaraya girmeden olmazdi, onu da ziyaret ettim.

Sonrasinda inanilmaz gorunen, dil isirtan goruntuler esligliginde diger patikaya girdim. Bu patikadaki isaretlemeler diger yol gibi degil. Daha az yurundugu de her halinden belli. Ama oylesine goruntuler sunuyor ki, oooyle bakayim, buraya mihlanayim istiyorsunuz.

Yola devam edince, yol boyu duydugum keciler beni degil, ben onlari takip ediyormusum megersem. Keci cobani kadin ve kiziyla selamlasip, iki laf ettikten sonra yola devam ettim. Yolun her asamasi mukemmel. Bu mukemmellikler arasinda kendime super bir mola noktasi belirledim ve sandvic cay arasi verdim.

Giderken cok zorlanmiyorum. Ara ara patikayi kaciriyorum, cok da buyuk bir sorun yasatmiyor. Ama donus yolu icin bunu diyemeyecegim.

Patika arac yoluna yaklastigi siralarda siddetli seslerden anladim ki cevrede bir tas ocagi var, dinamit paylatiyorlar. Biraz daha yol yapinca kendisini de gördüm zaten. Ki bu da patikanin araba yoluna baglanisi anlamina geldi. Yaklasik 10km gelmis oldum. Yola baktim, sonra saate baktim, saatin daha 14.00'e geliyordu ve simdi buradan otostop vs ugrasacagima ayni yolu geri yururum dedim.
Tüm yolun kenarinda haritaya bakiyorken bir broadway korna da calmisti, ama ben donup patikaya geri girdim. Iste ne olduysa bundan sonra oldu. Once ayni coban kadin ve kiziyla karsilastim, ayakustu sohbet ettik, yolun karsisinda gordugum ev onunmus, eve donuyormus. Hemen arkalarindan oglu ve kopekleri geldiler. Neyse ki bu kopeklerle yalniz karşılaşmadım. Sonra yola devam ettim. Ama ben ohle saniyorum. Asil patikadan cikmis ve asagiya dogru inmeye baslamisim. Bir etrafa baktigim, ben daha yukardan goruyordum, manzara degisti dedim ve niyeyse fazla bir iyi niyetle elbet baglanir dedim. Baglamadi.
Asagidaki coban amca benim yolun 50m yukarida oldugunu anlatti bana, 500m mesafeden. Oradan yukariya cikmaya calisirken calisirken cali seklindeki meselere ve dikenlere daldim durdum. Netekim yukari cikamadim, ama oyle cok in-cik yaptim ki artik ilk yanlis girdigim rotaya girmem de imkansiz halde. Bildiginiz dikenli meseler ve diken calilari icine sikistim kaldim. Haritadan baktim ki ileride bir dere akari var, oraya cikabilirsem, carsaktan patikaya girerim dedim ama calilarin icinden cikmak dehset haller almaya basladi. Sonra yapacak bir sey yok deyip, dal, diken, mese dinlemeden bata cika girdim. Ama dere yatagina gidemiyorum. Asagida patika izi gordum amacim ona ulasmak. Onemli olcude hasar alarak asagidaki patikaya ulastim. Ama bunun nereye gittigi hakkinda fikrim yok. Hicbir yere gitmemesinden iyidir dedim. oncelikle bu patika degil, keci yoluymus ve ben en olarak kecilerle benzer olsam da boy olarak onlardan cok uzunum. Bunun sonucu olarak da, buldugumu sandigim patika beni asil patikaya baglamadigi gibi,bazı noktalarda egilsem de gecemiyorum, sirt cantam her yere takılıyor, bacaklarim yaniyor artik, zaten pantolunun ustunden bakinca kan damlaciklarindan tahmin edilebiliyor icinin ne alemde oldugu. Kollarim ise windstopper sayesinde daha korunakli. Fakat begonvil calisi gibi olan bi calilar dehset saciyorlar resmen. Bir sure sonra marinaya ustten bakan birnne inebiliyorum ne cikabiliyorum. Bu savastan cok darlandim artik ama yapacak birsey yok. Bir taraftan da yoruldum artik, dizlerim agriyor. Ama bu deveyi gutmem lazim, pes etmek gibi bir sansim. Etsem ne olacak gerci!!!
Sonra yine deline desile girdigim delikten ciktim ve kotu de olsa keci yollari bularak takip ettim, yine takilmali parcalamali ama en azindan tuzaga dusmus gibi degil. Bu arada Yenikoy-Gokceoren yoluna 350m gibi bir mesafem var ama inis olmadigindan yola cikamiyorum. Keci yollarini, domuz izlerini rehber olarak inmeye devam ettim. Bir sure gectigim yol daha belirgin bir patika olmaya basladi. Ama yine de patika dersem yalan olur. Arac yoluna inene kadar da boyle devam etti. Tabii hu arada telefonun sarji bitti, yedek sarj ise sarj etmiyor. Ucus moduna aldim en azindan gereksiz enerji harcamasin diye. Gerci tablet yanimda oldugundan cok da sikinti etmiyorum aslinda. Bacaklarim cok fena sizliyor. Ama artik geldim sayilir. Nasil yardirarak indiysem saat tam 16.00'da tam da girdigim tabelanin 10m gerisinden, yola indim. Wauuw sonunda. Donus yolunda hic fotograf cekmemisim ne yazik ki😁
Buradan yuruyerek eve geldim. Once biraz ayaklari yuksege alarak dinlendirme ve diken temizleme. Dustan sonra bile halen temizliyordum. Bir bitmediler. Kirpi olmusjm meger, ama orijinal degil,cakma! Gercek cakma!😈 Evet cok cizildim ama, tekrar ckkarmiskn deseler kesinlikle evet. O kadar goz dolduran guzellikler gordum, daha sindirerek yekrar yururum. Cok guzel bir patika. Cicekler, manzara, ve Kas ve manzarasina nazir icilen iki fincan cay, her derdin ilaci. Herseyi, her aciyi unutturur size.
Fiziksel aciniz varken baska acilari duymazsiniz, canınız orada atar. Nasil açken kafalar calismaz, aynen oyle. Ondandir ki bir çeşit mazosizm var sanırım bende de.

Benzer bir yolculugu yillar yillar once Karadeniz'in daglarinda yasamistim, Yukari Kavron'dan Amlakit'e ulasmaya calisirken. Arada tabii ki cokca fark var tabii ki. En basitinden bugün yanliz idim, Karadeniz'eykense iki kisiydik. Fakat bugun anladim ki ben hic degismemisim ya. Belki yaşım on yas kadar buyudu, o zamandan bu zamana ama kafa ayni kafa, kilifi curuse de zamanla. Iki gun once Acun'la yaptigimiz Limanagzi yuruyusu, bunun yaninda cok lightweight kaldi:D Amaaaaa harcanan enerjiyi dikkate alinca su anda kaşıkladigim nutelladan sifir sucluluk, sebille mutluluk hissediyorum.
Annemin pasta fotosunu aldıktan sonra onunla konustuk, sonra ben de yuruyus ve navruz cicegi fotolarini gönderdim ona. Annemin adini aldigi güzel cicek.

Iste boyle bir gun. Su anda bacaklarim sizlasalar da, cok mutlular.