Kas' ta karartmalar...

Yazının başlığını Kaş'ın güneşi söndü olarak yazmak istedim ama sonra kendi bakışımdan dolayi bu nadide bölgeye haksızlık etmeyeyim dedim.
Ilk gun sabahi duyduğum haz ve heyecan, su anda karanlık u-mutsuzluk'lara bıraktı yerini. Karanlığa gömülen ben sanmıştım aslinda ama paralelde memleket de düşmüş karanlığa. Bunun benim karanlığımla ilgisi yok belki ama muhtemel rötarlardan ötürü olabilir de!

Günlerdir olmadık şeyler oluyor, olmayacak şeyler oluyor. Kelimelerin kifayetsiz olduğunu anlamam çok kısa sürüyor. Ne demek ne yapmak gerek diye düşünmekten kafam kırıldı. Yoruldum, sabahladim. Saat 5'i gece halen zebellah gibi dikiliyorsan 'bir huzursuzluk var bu iste' diyorsun. Hem de çok büyük. Haksızlığa uğramak çok can sıkan bir durummuş. Uzun zamandır unutmuşum birçok olumsuzluğu. Söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil. Söylüyorum olmuyor, susuyorum durmuyor. Ne saçma birşey. Hiç birşey anlamıyor.

Bir kaçıp gidesim var.