Bugun sabah kalktigimda genzim yaniyordu aci aci. Dun dus sonrasi sokakta uc saat bisiklet binince kasksiz vs, saglam usuttum sanirim. Neyse, Sevgi ablanin mutfaginda cay yapip guzel bir kahvalti ettim ve yukumu yukleyip yola ciktim. Ama yollar biraz zor gidiyor gibi. Biraz halsiz hissediyorum kendimi. Biraz zorladim gittim. Bir ara yorgunluktan bir misir tarlasinin yanina attim kendimi ve yattim bi muddet ama tekrar yola vurdugumda yokuslari zor tirmandigimi gordum. Oysaki dik bile degiller! Ama vucut bitmis, hastalikla savasiyormus. Sonraki bir hafta oksurdum, aksirdim, hapsurdum ve burnum gozlerim akti!
Yorgunluk hepten basinca baktim ancak 50 km gelmisim. Amaan deyip gidip Bremen trenine bilet aldim ve zorlamadan gitmeye karar verdim. Cok isabetli bir kararmis! Ertesi nasil da yagmurlu ve soguktu! Neyse abime de haber verdim. Bremen'e bir bucuk saatte aktarmali olarak vardim ve istasyonda asansorun calismadigini gorunce kendimi attim bir banka ve beklemeye basladim. Seyit'i gorunce nasil mutlu oldum, nasil da degisti bir anda hersey, nasil da guzellesti.
Beraberce bisiklet ve cantalarimi indirdik arabaya yerlestirdik ve eve gittik. Ohh herkes evde, bol bol saril saril saril. Sonra miss dus, miss yemek ve miss deliksiz uyku. Sanirim saglam usutmusum! Ama coook mutluyum :D
0 yorum:
Yorum Gönder